mercredi 4 février 2009
Zondag 1 februari 2009
Vanmorgen leek het stralend weer te worden. De zon scheen en we hadden een adembenemend uitzicht dat we hier nog niet eerder hadden gezien door het slechte weer. Het was zondag en de mensen die in de basis werken hebben een dag vrijaf. Er werden al snel plannen gesmeed om de nunatak te beklimmen. Steve en Jeroen gingen terug naar de plaats waar ze gisteren een meertje gezien hadden en probeerden er met de boor een gat in te maken. Cyrill, Annick en ik gingen naar de ridge. Dit is de plaats die voorbehouden is voor de wetenschap en waar de andere mensen dus geen toegang tot hebben. Daar zochten we naar interessante plaatsen om stalen te nemen maar door de vele sneeuw van de laatste dagen en door de aanhoudende koude is alles bedekt en bevroren. We vonden dus weinig interessants en daar bovenop wakkerde de wind aan waardoor het echt koud werd op de ridge en het niet aangenaam werken was. We keerden dus al snel terug naar het kamp met de belofte er terug te keren als het een paar dagen mooier weer is geweest. We gingen dan maar lunchen. Na de middag klaarde het weer op en vonden we Alain Trullemans, berggids bij de paracommando’s bereid ons een rondleiding te geven rond de nunatak. Het was een prachtige wandeling met ongelofelijke uitzichten, mooie afdalingen en steile beklimmingen. De foto’s zullen prachtig zijn. Toen we de berg langs de ene kant passeerden kwamen we in de windscoop terecht waar we gisteren bovenaan hadden gestaan. Langs de ene kant heb je dan de rotsen en langs de andere kant de gletsjer. De wanden van deze gletsjer zijn helemaal verweerd door de wind en vertonen alle kleuren blauw door de weerkaatsing van de zon. Aan de rand van het meertje in de windscoop trachten we nog een paar stalen te nemen maar opnieuw vonden we niet zoveel interessants. Na een beklimming kwamen we terug op dezelfde plaats uit als gisteren en gingen we terug naar het kamp. Ondertussen had de kunstenaar en zijn mannen alle doeken gespannen en konden de foto’s genomen worden. De doeken zijn een samenstelling van foto’s van kinderen uit de hele wereld het een eigen tekening. In het groot zie je dan een oudere persoon. Met behulp van een klein vliegtuigje worden foto’s genomen van de hele constructie. De foto’s zullen zeker wel in de pers verschijnen. Ondertussen zijn we aan het avondeten...
Libellés :
2009 Karolien Peeters
Inscription à :
Publier les commentaires (Atom)
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire