Tegen de avond raakte alles zowat opgeruimd en werden de meubels naar boven gebracht. Dat was opeens een heel ander zicht! Het blijft verbazingwekkend hoe het station op één dag tijd van een werf in een echte woonplaats verandert is, natuurlijk met de hulp van heel veel handen! Ondertussen maakten wij wetenschappers een presentatietje klaar voor tijdens de rondleiding, zodat we de mensen een beetje konden inleiden over wat er allemaal al gebeurt dit jaar.
Vannacht was het zeer koud, bijna min 20 C. Het lijkt dat sinds we terug zijn van Brattnipane het echt veel kouder is geworden in Utsteinen. Het einde van het seizoen is blijkbaar op komst.
Vanmorgen dan toch een klein beetje kunnen uitslapen want de VIP's kwamen met een uur vertraging aan. Met drie vliegtuigen, twee Baslers en één Twin Otter kwamen ze aan met en klein half uurtje verschil. Zij kregen een eerste rondleiding met het vliegtuigje dat een mooie toer maakte over het kamp en de basis en dan langs Utsteinen nunatak scheerde om uiteindelijk te landen. De meesten van hen waren blijkbaar ongeduldig en kwamen al te voet naar het kamp. Ze ondervonden dan meteen dat alles hier verder is dan het lijkt. Na registratie kregen ze een ontbijt aangeboden. Rond 11 uur begon dan een wandeling door het kamp, rond de ridge, langs de achterkant van de basis, langs de shelter van de klimatologen om te eindigen op het dak van de garages. Daar vond de eigelijke opening plaats met een woordje van Alain Hubert, Minster Laruelle (Federaal wetenschapsbeleid, o.a.) en Minster De Crem (Defensie) waarna de herdenkingsplaten werden onthuld. En toen was er champagne...
Uiteindelijk werd de hele bende in een vijftal groepen gedeeld waarna ze aan een rondleiding door de basis begonnen. Wij wetenshappers hadden ons opgesteld in het bureau, een grote ruimte aan de zijkant van het gebouw, en gaven onze presentatie. Deze was natuurlijk eindeloos veel te lang en aangezien de mensen al twee nachten niet behoorlijk hadden geslapen (vrijdagavond vertrokken in Brussel en zaterdagavond in Cape Town) waren er een aantal die in slaap vielen... Tijdens de tweede presentatie viel plots de stroom uit, presentatie zonder slides, niet echt handig. Er is dus een nieuwe afspraak gemaakt, de geïnteresseerden krijgen vanavond opnieuw de kans onze presentatie te zien. Wij gingen ook eens luisteren naar wat de mensen van Laborelec te vertellen hadden over hun installaties. Na twee weken weten we nu tot in detail wat allemaal de bedoeling is. Ze maken gebruik van een zeer ingenieus systeem om energieproductie en verbruik te regelen. Iets dat door Laborelec zelf ontwikkeld is en hier in het station voor het eerst wordt toegepast. Daarna zal de technologie de hele wereld veroveren. Iets later die middag kwamen de mannen van Laborelec eens naar de wetenschappelijke container waar Annick hen een beetje uitleg gaf over de microbiologie. Er ontstond een heuse discussie over de bedreiging van bacterieën voor de mensen die zelfs evolueerde naar de mogelijkheid van verhuizen naar Mars nadat bacteriën de omgeving er voor ons aangepast hebben. Op deze manier waren we beiden verwonderd over elkaars werk.
Ondertussen hebben de mensen hun kamer/tent toegewezen gekregen. Een aantal mensen gingen wel degelijk een beetje rusten, anderen gingen met Benoit naar de windscoop of met René naar Teltet. Vanavond is er dan nog een walking diner. Morgen zullen wij een beetje wetenschap in de praktijk tonen. Annick zal een paar dingen laten zien met de microscoop en Steve en Jeroen zullen een gat boren in het dichtsbijzijnde meer.
Rond drie uur morgen middag vertrekken wij dan richting Novo waar we weer één nachtje mogen blijven tot de VIP's ons vervoegen en we samen naar Cape Town terug gaan.
Maandag 16 februari 2009
Gisterenavond is er maar één iemand komen opdagen voor de presentatie, dus hebben we hem in het kort uitgelegd wat hij wilde weten. Daarna toonde Michel de Wouters de boodschap van Prins Filip. Hij kon zelf niet aanwezig zijn, maar stuurde een boodschap mee om Alain Hubert te bedanken en geluk te wensen. Daarna was er receptie die zo uitgebreid was dat we daarna niet meer konden eten van de echte maaltijd! Voor sommigen werd het vrij laat!
Vanmorgen dan begonnen met alles te pakken. Snel ontbeten en rond negen uur met de minister en een aantal geïnteresseerden vertrokken naar het windscoop meertje vlakbij het kamp. Daar toonden Jeroen en Steve hoe ze te werk gaan als ze een boring doen. Zoals het in het echt ook gebeurt, kregen ze de twee stukken van de boor niet uit elkaar omdat ze vastgevroren waren, dit maal ook niet met warme thee... Om de mensen niet te vervelen, gaf Cyrill ondertussen uitleg over zijn beestjes. Na een tijdje slaagden Jeroen en Steve er toch in de boor te monteren en konden ze beginnen boren. Ze lieten ook iedereen eens proberen om aan te tonen dat het wel vrij zwaar werk is. Na een 70 tal cm ijs bereikten ze dan het water, dat ze dan iedereen lieten proeven!
Daarna was het snel verder inpakken, nog iets eten en dan afscheid nemen van iedereen. De VIPs zullen we morgen hier in Novo nog zien maar alle anderen niet meer...
En dan vertrokken naar Novo. Deze keer is het hier veel rustiger en kunnen we zelfs in één van de containers in plaats van in een tent slapen! Stilletjes aan dus weer naar de bewoonde wereld. Vandaag kunnen we al slapen in een verwarmde ruimte op echte bedden en kunnen we wc’s gebruiken waar je echt kan doorspoelen! Morgenochtend komen de VIP’s hier dan ook aan en normaal vertrekken we rond 12 uur richting Cape Town, waar het volgens Michel nu 30°C is, plus 30°C!!!
Tot hier het verslag van een lange reis. Nog enkele daagjes Kaapstad en dan keren we terug naar het echte leven.
Graag wil ik iedereen die deze expeditie heeft mogelijk gemaakt bedanken. Allereerst Prof. Dr. Anne Willems die mij eerst de kans gaf om op het zeer interessante AMBIO project (BELSPO) te beginnen werken en er nu voor gezorgd heeft dat ik de omgeving die ik bestudeer ook eens in het echt kan zien. Verder wil ik ook mijn ouders en mijn vriend bedanken voor de steun en het doorsturen van de mailtjes. Ook dank aan mijn collega’s en zij die mijn werk in het labo draaiende hebben gehouden. En natuurlijk nen dikke merci aan mijn collega wetenschappers die mee waren op expeditie en de andere inwoners van Utsteinen, de mensen van Laborelec, Schneider, Defensie, ... en uiteraard ook Alain en Gigi.
Ook u wil ik bedanken voor het trouw lezen van de blog. Ik hoop dat u allen veel plezier heeft gehad aan de verslagjes en dat jullie allemaal mogen voelen dat de wetenschap leeft in België en ongelofelijk belangrijk is. De bouw van het Princess Elisabeth station is dan ook een zeer belangrijke stap en zal hopelijk een grote bijdrage leveren aan het onderzoek op Antarctica.
Vele groetjes
Karolien
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire